Laagje voor laagje
Soms vraagt men zich af hoe het komt dat verbinden zo moeilijk kan zijn. Iedereen maakt situaties in het leven mee die ervoor kunnen zorgen dat je een muurtje om je heen bouwt. Een beschermlaag voor jouw gekwetste hart. Op het moment dat je wel graag wil verbinden, is er daar die muur waar eerst laagjes af mogen.
Verbroken vriendschappen, verbroken contact ouder, verkeerde mensen op je pad. Het kunnen allemaal redenen zijn om een muur te bouwen. Een vriendschap bijvoorbeeld is vaak heel intens en staat voor liefde en respect, wanneer dit stuk loopt kom je in een rouwproces. Loskomen van wat was, wanneer je dit goed verwerkt hoef je geen muurtje te bouwen en mag je vertrouwen op nieuwe mooie waardevolle vriendschappen die op je pad komen.
Het contact verbreken met een ouder zorgt voor heel veel pijn. Vanuit daar kan het niet anders dan een muur te gaan bouwen om zo jouw gebroken hart te beschermen. Degene op wie je het meest hebt vertrouwd, naar wie je hebt opgekeken heeft er nu voor gezorgd dat jij jezelf moest gaan beschermen. Uiteindelijk krijgen deze gebeurtenissen wel een plekje, maar steeds loop je toch ergens tegenaan, boosheid, niet kunnen verbinden, gevoel van afwijzing. Wanneer je zelf ouder wordt en hoe bijzonder ook, kan een kind op een gegeven moment jouw oude pijn spiegelen.
Hoe dan? Vraag je jezelf misschien af, een kind kan door bepaald gedrag iets raken in een stukje oude pijn van jou. Pijn waarvan je dacht, dit is toch wel klaar of ik dacht dat ik het wel had verwerkt of, ik voel er niks bij. Een muurtje in een tuin kan je nog weleens zelf slopen, een muurtje om jou heen, waar gevoelens diep verstopt zitten sloop je niet zo makkelijk. Coaching kan dan waardevol zijn en laagje voor laagje mag dat muurtje die jou heeft beschermd en ervoor zorgt dat je moeilijk kan verbinden eraf!
Wees niet bang, ik heb geen sloophamer! Laagje voor laagje gaan we de muur verwijderen en wat nog nodig is laten we staan.